حافظه آینده نگر در بیماران اسکیزوفرنیک

تا به امروز پژوهش های اندکی به مطالعه عملکرد حافظه آینده نگر در بیماران اسکیزوفرنیک پرداخته اند و تعداد بسیار کمی از آنها به بررسی نقایص ذهنی و تفاوت آنها با نقایص عینی حافظه آینده نگر و تفکیک این نقایص بر حسب علائم غالب بیماران اسکیزوفرنیک، اختصاص یافته اند. هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی نقایص عینی و ذهنی حافظه آینده نگر در بیماران اسکیزوفرنیک با علائم غالب مثبت و منفی بود. به این منظور30 بیمار اسکیزوفرنیک که برای اولین بار تشخیص اختلال اسکیزوفرنی را دریافت نموده بودند و 30 فرد بهنجار، به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات مربوط به عملکرد حافظه آینده نگر از پرسشنامه حافظه آینده نگر و گذشته نگر (prmq)، بازی رایانه ای هفته مجازی (virtual week) و آزمون رایانه ای تکالیف حافظه آینده نگر (pm tasks) و برای تفکیک علائم غالب بیماران اسکیزوفرنیک از مقیاس علائم مثبت و منفی (panss) استفاده شد. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آزمون تحلیل واریانس، تحلیل کوواریانس و آزمون t گروه های مستقل مورد تحلیل قرار گرفت. این مطالعه دریافت که عملکرد حافظه آینده نگر بیماران اسکیزوفرنیک در مقایسه با افراد بهنجار در تمامی تکالیف مربوط به حافظه آینده نگر ضعیف تر بود و میزان نقایص عینی و ذهنی این بیماران با یکدیگر متفاوت بودند. همچنین این پژوهش دریافت که بیماران اسکیزوفرنیک با علائم غالب مثبت عملکرد بهتری در تمامی انواع تکالیف مربوط به حافظه آینده نگر، نشان دادند. این یافته ها بیانگر اهمیت بررسی جداگانه عملکرد حافظه آینده نگر بیماران اسکیزوفرنیک بر اساس علائم غالب و نقایص عینی و ذهنی آنها می باشد.